نوشته شده در 88/6/9:: 2:50 عصر

            فکر می کردیم عاشقی هم بچگیست...
            اما حیف این تازه اول یک زندگیست... 
            زندگی چیزیست شبیه یک حباب..
            عشق آبادیه زیبایی در سراب... 
            فاصله با آرزو های ما چه کرد... 
           کاش می شد در عاشقی هم توبه کرد

           _________________________

            چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید چرا نگاه هایت انقدر غمگین

           است ؟چرا لبخندهایت انقدر بی رنگ است ؟

           اما افسوس ... هیچ کس نبود همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره .

           اری با تو هستم .. با تویی که از کنارم گذشتی...

           و حتی  یک بار هم نپرسیدی چرا چشم هایت همیشه بارانی است!!!

             _________________________

            عطر نگاه صادقانه به لحظه ها دل بستم تا روزی طعم شیرین

           با تو بودن را حس کنم به عقربه ها التماس کردم تا تند تر  

           بر روی صفحه  ساعت بچرخند بلکه روز موعود

           زودتر فرا رسد و من سر شار از عطر نگاه تو شوم.

            ___________________________

            کوچیک تر که بودم فکر می کردم بارون اشک خداست

           ولی مگه خدا هم گریه می کنه چرا باید دل خدا بگیره!!!!

           دوست داشتم زیر بارون قدم بزنم تا بوی خدا رو حس کنم

           اشک خدا را تو یه کاسه جمع کنم تا هر وقت دلم گرفت

           کمی بنوشم تا پاک و آسمانی شوم! آسمان که

          خاکستری می شد دل منم ابری می شدحس میکرم که

          آدما دل خدا روشکستند و یا از یاد خدا غافل شدند

          همه می گفتند باران رحمت خداست ولی حس

         کودکانه من می گفت خدا دلش از دست آدما گرفته...